یک روز برای فرزندم

تربیت فرزندان در جامعه ی امروز جزء مشکل ترین وظایفی است که بردوش والدین ومربیان قرار گرفته است این تربیت از لحظه ی تولد کودک شروع می شود وتاپایان عمر ادامه دارد هرچند که روان شناسان در زمینه ی تربیت کودک دیدگاه های گوناگونی دارند اما همگی متفق القولند که دوران کودکی نقش مهمی را در شکل گیری شخصیت انسان ایفا می کند روان شناسان والدین رابه عنوان مهم ترین الگوی تربیتی کودک به سه دسته تقسیم کرده اند.

الف : والدینی که با فرزندان خود بسیار سخت گیری می کنند وبا کمال اقتدار آن هارا تحت نظر دارند وآن ها را کاملاً محدود کرده و اجازه ی هیچ کاری رابه آن ها نمی دهند.

ب :والدینی که فرزندان خود را کاملاً آزاد می گذارند وبه آن ها اجازه هرکاری را می دهند وبه هیچ وجه آن ها را کنترل یا بازخواست نمی کنند.

ج : دسته ی سوم والدینی هستند که حداعتدال را در ارتباط با فرزندشان نگه می دارند آن ها همیشه با چند قدم فاصله فرزندان خودرا کنترل می کنند ولی آن ها را کاملاً محدود نمی کنند بلکه فرزندانشان را آزاد می گذارند تا تجربه هایی جدید را درمحیطی کنترل شده کسب کنند این والدین درعین حفظ اقتدار سعی      می کنند با فرزندانشان رابطه ی دوستانه برقرار کنند تجربه نشان داده است که این والدین نسبت به دودسته ی قبلی در تربیت فرزندانشان موفق تر عمل می کنند.

والدین با وجود مشغله ها ومشکلات گوناگونی که درطول روز با آن ها دست به گریبانند بهتر است زمانی از روزشان را به خانواده و فرزندانشان اختصاص بدهند چرا که رفاه مادی هیچ وقت نمی تواند خلاعاطفی کودک را پرکند وتربیت فرزند صالح هم چون سرمایه گذاری بلند مدتی است که سود آن سال ها نه تنها به خود فرد بلکه به همه جامعه می رسد.

توجه به توصیه های زیر گامی است جهت نزدیکی بیش تر وایجاد رابطه ی بهتر با فرزندانمان:

1- به جای این که مانند یک پدرومادر واعظ فرزندتان را فقط نصیحت کنید بهتراست با اودوست شوید واز زبان یک دوست بااو صحبت کنید.

2- برای فر زندتان موقعیت هایی را فراهم کنید که تجربه های گوناگونی را کسب کند مثلاً اورا به کوه ببرید وباطبیعت آ

شناکنند برایش حساب بانکی بازکنید تا با اقتصاد آشنا شود اورابه موزه ببرید تا با فرهنگ وتاریخ کشورش آشنا شود و ...

3- به فرزندتان آزادی عمل بدهید نه آن قدر به او نزدیک شوید که نتواند به تنهایی هیج کاری را انجام دهد ونه آن قدر دور شوید که وجود شما راحس نکند.

4- در موقعیت های مختلف (مخصوصاً در حضور دیگران) کارهای مثبت فرزندتان را تشویق کنید.

5- فرزندتان را با کتاب آشنا کرده واورا به خواندن کتاب های سودمند تشویق کنید

6- درحضوردیگران از فرزندتان انتقاد نکنید

7- به فرزندتان مسئولیت واگذار کنید مثلاً انجام برخی از کارهای داخل یا بیرون از خانه را از او بخواهید

8- بگذارید فرزندتان مستقل تربیت شود اورا ناز پرورده بار نیاورید بگذارید متکی به خود باشد

9- فرزندتان رابا دیگران مقایسه نکنید زیرا استعداد هرکسی با دیگران متفاوت است.

10- درحین محبت کردن به فرزندتان به آن ها نظم وانضباط را هم آموزش دهید

نوشته شده در سه شنبه 89/12/3ساعت 7:54 عصر توسط عسگریان نظرات ( ) |